Rowerzysta z buta

Projektanci węzła Marynarska potraktowali rowerzystów z buta, wysyłając ich na schody lub do ciasnych wind. Zaniechania Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad miały swoje konsekwencje. Podczas tworzenia Programu Rozwoju Tras Rowerowych do roku 2020 pominięto cały ciąg Łopuszańska – Hynka – Sasanki – Marynarska, ze względu na brak infrastruktury rowerowej na węźle. Jako alternatywny uznano ciąg 17 Stycznia–Cybernetyki. Trasa ta ma jednak niską jakość, a dla niektórych relacji oznacza znaczne nakładanie drogi. Szczególnie dotyczy to pracowników biurowców po północnej stronie ul. Marynarskiej. Przebudowa Marynarskiej dodatkowo utrudniła przedostanie się pomiędzy północną a południową stroną korpodzielnicy. W związku z tym chcielibyśmy zaprezentować rozwiązanie, które wykorzystuje istniejącą infrastrukturę na węźle w celu poprawy komunikacji rowerowej w relacji wschód-zachód.

Węzeł na wyrost

Trasa ekspresowa S79 ma być przedłużeniem trasy ekspresowej S7 (z Krakowa). Z drugiej strony miała przechodzić w planowaną trasę NS. Aby uniknąć znaczącej przebudowy węzła podczas wydłużania trasy, na zapas wybudowano jezdnie i łącznice. Jednak trasa NS do tej pory nie powstała, więc nie odbywa się po nich ruch pojazdów. Wjazd blokują betonowe bariery. Latarnie oświetlają puste jezdnie.

Niech nie zarasta trawą

Proponowane rozwiązanie opiera się na przeznaczeniu fragmentu pasa ruchu ogólnego dla ruchu rowerowego, wykorzystaniu nieużywanych łącznic i budowie 300-metrowego odcinka drogi dla rowerów

Po stronie wschodniej należy wygrodzić z jezdni prawy pas ruchu za pomocą barier betonowych i przeznaczyć na ruch rowerowy (kolor fioletowy). Pas ruchu, zamiast przed wiaduktem, zaczynałby się pół-zatoką w miejscu gdzie obecnie zatrzymują się autobusy. Nie odbiłoby się to na przepustowości, gdyż liczba pasów się nie zmniejsza. Poprawiłoby się za to bezpieczeństwo poprzez osłonięcie autobusów w zatoce. Wygrodzony dla rowerów fragment należy połączyć z istniejącą droga dla rowerów wzdłuż Marynarskiej (kolor czerwony). Od strony zachodniej przechodziłby w łącznicę (kolor zielony)

W poprzecznie postawionych betonowych barierach należy utworzyć przerwy umożliwiające przejazd rowerem (kolor niebieski). Można wykonać przejazd przez przez bariery energochłonne lub ominąć je na około.

Pomiędzy drogą dla rowerów przy ul. Żwirki i Wigury a łącznicą należy wykonać 300 m drogi dla rowerów (kolor czerwony). Należy rozebrać bariery i zniwelować krawężnik (kolor niebieski), aby rowerzyści mogli bezpiecznie wjechać na jezdnię łącznicy. Pozostawiona szerokość jest wystarczająca dla rowerów (kolor zielony).

Dokumentacja fotograficzna

Przed rozwidleniem wykształca się dodatkowy pas. Przestrzeń dla rowerzystów można uzyskać wygradzając ten pas za pomocą betonowych barier. Nie wpłynie to na przepustowość układu drogowego, gdyż wcześniej też są 3 pasy. Do tego miejsca można poprowadzić drogę dla rowerów, wykorzystując część szerokiego pasa zieleni.

O ile zazwyczaj nie jesteśmy entuzjastami zatok, to w tym miejscu zatoka być powinna. Geometria drogi pozwala na rozwinięcie wyjątkowo dużych prędkości co może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami ze stojącymi w nietypowym miejscu autobusami. Zatokę można by utworzyć na zlikwidowanym tymczasowo pasie. Jak widać na zdjęciu - wiaduktem odbywa się także ruch ciężki.

Przyroda upomina się o swoje... Istniejącą infrastrukturę warto wykorzystać lepiej.

Podjazd/zjazd jest dosyć łagodny. To trasa główna ruchu przyspieszonego.

Jazdę można kontynuować gruntową ulicą Iłżecką, która prowadzi do skrzyżowania Żwirki i Wigury z 1 sierpnia.

Nieczynne jezdnie rozdziela pas z kostki i bariery. Przejazd na drugą jezdnię można utworzyć, rozbierając fragment barier lub omijać je na około.

Druga łącznica jest w poziomie ziemi.

Na końcu łącznicy należy usunąć fragment bariery energochłonnej i zniwelować chodnik (ewentualnie zrobić podjazd). Do ul. Żwirki i Wigury należy dobudować 300 m drogi dla rowerów.

Przyszłość

Przedstawione rozwiązanie może funkcjonować do czasu budowy trasy NS. Jeśli trasa NS powstanie, w ramach jej projektu należy uwzględnić wydzieloną infrastrukturę rowerową, która naprawi zaniechania z czasów projektowania węzła.